1-جاينيزم(Jainism):
يكي از شاخه هاي ايين برهمايي ،آيين جاين(Jaina)به معناي «پيروي»است كه در قرن ششم ق.م پايگذاري شد. پيدايش جاينيزم در هندوستان دراواخر قرن پنجم ق.م .فرقه جاينيزم تنها در خاك هندوستان پيروان و معتقدان بسيار پيدا كرد و با وجود هر گونه مقاومت و شدت كه عليه آن به كار رفت در جهان باقي ماند.با وجود اينكه جاينيزم به صورت يك مذهب مستقل و داراي مبادي و اصول جوهري در نيامد، معذلك هم اكنون در آن سرزمين موجوداست.دين جاين به مانند بوديزم در آغاز سازماني بودكه پيروان مكتب را به تهذيب اخلاق بر مي انگيخت ومي كوشيد تا طريق پرهيزگاري و رعايت حق حيات موجود ات را بياموزاند و پيروان خود را از رنج تناسخ نجات بخشيدو به ارامش ابدي برساند.جاينيزم به مانند همه اديان هندي به زندگي و حيات دنيوي بدبين است ونجات از بند تناسخ را تنها راه ازادي مي داند و اين نجات از طريق معرفت به وجود مي ايد.
2-موسس وبنيانگار جاينيزم:
به اعتقاد جاين ها ،بنيانگذار ايين مهاويره(Mahāvīra)يعني مرد بزرگ،پهلوان و قهرمان ناميده مي شود.نام اصلي وي ناتاپوته واردَمنه است.(527-599ق.م).مهاويره شخصيتي تاريخي است.او شاهزاده (والا)بوده است.او را جينه يعني (فاتح) خوانده اند.در سي سالگي ترك دنيا گفت وبه رياضت پرداخت و چون به حقيقت راه يافت و منزه و مجرد شد،به تبليغ دين خويش پرداخت.وي در سال526 ق.م به نيروانه پيوست.زندگي وي بيشتر شبيه به زندگي بوداست.مهاويره اين مكتب را نه به قصد اصلاح اجتماعي،بلكه براي رستگاري و رهايي خويش پي ريزي كردومكتب او بعد از مرگش توسط پيروانش در سراسر هند رسميت يافت.بدليل شباهت وي به بودا،تصور بر اين بوده است كه در اصل يك فرد بوده اند. و بعدها براثر انشعاب در پيروان وانشقاق در تعاليم ،اين تلقي به و جود امده است كه اين دو نفر ،بنيانگذار دو مكتب جداگانه بوده اند.جاينيزم ائيني است مهاويره گذاشته . او زماني كه در معبدي قديمي به انديشه عميق فرو رفته بود،به فنا وبلوغ كامل معنوي دست يافت و در ان لحظه او را جينه گفتند يعني پيروز و پيروان وي اورا جاين ناميدند.وي بعد از 12سال به اين مرتبه رسيد(42-30سالگي).
3-ويژگي هاي ايين جاين:
3-1:مباني ديني بسيار محكم دارند و بسيار سخت وشاق است .عبارتند:رياضات شاقه
3-2:واكنش گسترده اي بود بر ضد تعاليم براهمنان به دليل روش افراطي گرايي براهمنان
3-3:مخالف اين عقيده بود كه تنها براهمنان به نيروانه مي رسد
4-فلسفه دين جاين:ايشان معتقد بودند كه قانون كرمه(Karma /كردار)معتبر است.ادمي در طول حيات خود بر روي روحش رسوب هايي زيادي نقش مي بندد كه به واسطه تولدهاي پي در پي سخت وسنگين مي شود . انسان بايد از طريق اعمال يا كردار يا از طريق رياضت اين رسوبها را كه در پنج لايه شكل مي بندد. نابود كند و جوهر روح را ازاد كند. ايشان در باب ماده مي گويد 1:ماده داراي مراتب مختاف غلظت و رقت است.از لطيف ترين مرحله وجود كه خارج از حواس است آغاز مي شود تا بسيار سنگين مي شود بعدها اين ماده لطيف را ماده ي كرمه مي گويند.
2: موجودات در دنيا جيوه اند يا آجيوه.
جيوه:جاندار وزنده هستند آجيوه:بي جان هستند.
جيوه :منبع حسنات و خيرات هستند.و ارواح پاكان است كه به علي عليين مي رسد يا مقامي كه مي گويند(استيپرگيهاتا).
آجيوه:منبع شرو بدي است.
5-دستور عملهاي كلي جاين ها:
5-1:موجودي را نكشيم يا آزار ندهيم(رعايت آهيمسا)
5-2:از خشم و خوشحالي وحرص ودروغبپرهيزيم(رعايت ستيه)
5-3:از دزدي بپرهيزيم(رعايت اَستيه)
5-4:از لذت جنسي بپرهيزيم(رعايت برهمچريه)
5-5:از دلبستگي و تعلق خاطر دنيوي بپرهيزيم(رعايت ابريگرهه)
6-شاخه هاي جاينيزم
دودسته اند:
6-1:شوتامبره:شاخه ي شمالي هند كه به سفيدپوستان منسوبند.
6-2:ديگمبره:شاخه جنوبي هند كه به اسمان پوستان منسوبند.
7-متون مقدس جاين:
پوروه ها.سيدانته ها(آگمه).كتاب دايره المعارف ماننديبه ناماوكپركاس.
:: بازدید از این مطلب : 550
|
امتیاز مطلب : 76
|
تعداد امتیازدهندگان : 17
|
مجموع امتیاز : 17